“Stadse merels vermijden ochtendspits door vroeger te zingen”. Dit bericht stond in de krant. Zie als merel met je zangkunsten maar eens boven het verkeersgeraas uit te komen! Als de vrouwtjes door die spitsherrie je lokroep niet kunnen horen, kun je wel fluiten naar een date en sterf je uit.
Best slim dus van die stadsmerels, vroeger uit de veren voor hun ochtendconcert. Maar ook wel sneu eigenlijk, dat wij met ons gejakker het bioritme van zo’n onschuldig vogeltje verstoren.
Steeds vroeger begint die ochtendspits. De wegen vullen zich lang voor zevenen al met forenzende vroege vogels. Ook ik deed hier in het verleden aan mee. Ik had een leuke baan in Ede en sloot dagelijks in mijn kever aan in de file op de A50. Van Nijmegen naar daar en ’s avonds weer terug. Mijn oplossingsgerichte Edese collega’s stelden voor om naar daar te verhuizen. Mijn filegezeur spuugbeu. Ja maar… ik woon in Nijmegen! sputterde ik dan tegen. Ik bedoel, meer argumenten zijn dan toch niet nodig? Maar dat snappen alleen Nijmegenaren.
De oplossing voor het fileprobleem is meestal méér. Méér infrastructuur, méér wegen, méér spitsstroken, méér openbaar vervoer, méér carpoolen, méér betalen in de vorm van kilometer- of spitsheffing. Kan het nou juist niet wat minder? Minder kilometers maken bijvoorbeeld? En nou niet wijzen naar al die anderen vóór jou in de file, maar jij ja!
Een paar jaar geleden leverde ik mijn eigen bijdrage aan fileverkorting. Ik ging in Nijmegen werken. Nu geniet ik vaker van de fluitende merels en van mijn vrijheid. Beter voor de file, mijn humeur, het milieu, de merels en mijn portemonnee. Een aanrader!
Column in Weekkrant De Brug van 30 september 2015. Een eerdere versie is ook gepubliceerd op de website van Vara’s Vroege vogels en in het Stadsmagazine Nijmegen Bruist.