Een heer in het verkeer is meestal een vrouw. Zeggen ze. Dan hebben ze mij nog niet ontmoet! Ik ben niet zo’n treuzeltrut en kijk niet op snelheidsborden, ik ga zo hard ik kan. Als het niet te druk is neem ik het Keizer Karelplein linksom, fullspeed in de vijfde versnelling, kicken! Ook wegdrempels neem ik op topsnelheid, geweldig als je wielen bijna loskomen van de weg. Flitspalen race ik lachend voorbij en van éénrichtingswegen trek ik me niks aan. Ik rijd gewoon tegen het verkeer in als dat korter is.
Parkeren doe ik waar ik wil. Liefst recht voor de deur op het trottoir. Ja sorry hoor, ik ga geen end lopen! Een parkeerkaartje kopen doe ik natuurlijk niet. Ik knipoog en lach lief naar zo’n jochie van parkeertoezicht. Nooit een bon gehad!
Ik ben niet zo’n geduldig typetje. Een file haal ik gewoon in, links, rechts of met twee wielen op de stoep als het niet anders kan. Ik kan ook prima rijden met een paar drankjes op. En ook mobiel bellen of App-en tijdens het rijden gaat mij prima af. Eén hand aan het stuur gaat toch best?
Ik houd niet van geldverspilling. Ik heb dan ook geen verzekering en betaal geen wegenbelasting. Ook aan grote of kleine beurten doe ik niet. Als er iets rammelt dan repareer ik het zelf wel. Een rijbewijs? Ja dàààg! Weet je wel wat dat kost?!
Heb je geen vervoer? Geen probleem, rijd maar mee. Wat kijk je moeilijk? Het is geen moeite hoor, je woont toch op mijn route. Ik sta hier voor de deur. Spring maar achterop. Mik je rugzak maar in mijn fietstas en hou je vast!
Column in Weekkrant De Brug Nijmegen, 8 juli 2015