Een kustwacht in Nijmegen? Voor de Middellandse Zee? Ja, echt! Een paar jonge mensen in Lent bemannen op vrijwillige basis een telefooncentrale van “Watch the Med”.
Ze krijgen telefoontjes van bootvluchtelingen in nood, lokaliseren hen met computer en satelliet en schakelen de dichtstbijzijnde kustwacht in. De grenzeloze mogelijkheden van internet en telefoon gebruiken ze om mensen te helpen. Fantastisch!
Ik mag hopen dat ik dezelfde hulpvaardigheid tegenkom als ik zelf ooit zou moeten vluchten. Vluchten? Uit Nijmegen? Waarom in vredesnaam? Nijmegen is de oudste stad van Nederland. We hebben een hoge mate van welvaart en beschaving. Ons overkomt niks…
Nee?
De oudste stad van de wereld is Damascus, in Syrië. Massaal staan mensen daar nu voor de duivelse keus: je leven riskeren door te vluchten of blijven en sterven of nog erger.
Ook andere landen die ooit grote beschaving en rijkdom kenden, hebben het nu minder goed. In ieder geval in financieel opzicht. Uit mijn geschiedenislessen herinner ik me nog goed de macht en welvaart van de Grieken. En de ontdekkingsreizen door rijke wereldmachten als Spanje en Portugal. Waar is hun welvaart nu? Het zijn gelukkig wel veilige landen, die bootvluchtelingen om die reden maar al te graag bereiken.
What goes up, must come down. Ofwel, resultaten uit het verleden zijn geen garantie voor de toekomst. In de tussentijd, nu wij het in Nijmegen, Nederland en West Europa (nog) zo goed hebben, ben ik trots op onze hulpvaardigheid en gastvrijheid voor mensen in nood. Laten we ons bewust zijn van onze luxe positie om hulp te kunnen bieden. Om niet aan de hulpbehoevende kant te staan. Niets blijft altijd hetzelfde. De rollen draaien zeker weer eens om.
Column in weekkrant De Brug Nijmegen, 2 september 2015