Ken je dat? Dat je iets verheerlijkt, als je er net voor gekozen hebt. En juist zoekt naar de nadelen als je er afscheid van hebt genomen? Zo ben ik me na mijn verhuizing naar Frankrijk pas bewust van de “nadelen” van Nijmegen. Om mijn keuze voor mezelf te rechtvaardigen, zeg maar.
Nadelen van Nijmegen? Bijvoorbeeld dat de stad aan de rand van Nederland ligt. Dat het hele gebied in het oosten voor mij een onbenutbaar gebied is. Zeker voor mijn werk als Nederlandstalig tekstschrijver. Dat ik daarom ter compensatie zo vaak die A50 en A15 op en af moest richting noord, zuid en west. En dat daar altijd files staan.
Hier in de Bourgogne verbazen ze zich er oprecht over waarom we naar Frankrijk zijn verhuisd, als we dáár vandaan komen. “Daar”, daarmee bedoelen ze Nederland, of Engeland of de Verenigde staten. Daar waar de welvaart ook hoog is. Daar waar responsive websites heel gewoon zijn, waar cheques en loketmedewerkers zijn uitgestorven en waar alles kan met app’s en pasjes.
Wij komen hier juist voor de kwaliteit van leven, de stilte, de rust, geen files, uitzicht! Dat ze dit hier allemaal gratis hebben en elders niet, daar staan ze niet bij stil. De jeugd in de Bourgogne heeft wegwee! Naar het buitenland graag, on y va!
Het gras lijkt elders altijd groener. Ik heb een hekel aan clichés, misschien wel omdat ze zo irritant waar zijn.
Lieve mensen in Nijmegen en omgeving, dit is mijn laatste column in De Brug. Ik wens jullie het allerbeste. En vergeet niet om te genieten van jullie leven in Nijmegen met de felgroene, tot op de vierkante millimeter strak onderhouden grasvelden.
Column in Weekkrant De Brug, Wegener Media, 23 december 2015